Şimdi saat sensizliğin ertesi
Gün doğmuş gökyüzü apaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Gecenin ortasında uyumamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin
Ki bu yaşlar utangaç boynunun
Kolyesi olsun.
Buda benim sana buda benim sana
Ayrılırken hediyem olsun
0 yorum:
Yorum Gönder