Hayat okulunda sıra üstüne yazdığım küçük bir not gibi
Her sınavda kopya çekiyorum ve özledim seni
Ağlamıştım ama kimse bilmemişti kıymeti
Aklım önceden giderdi duymadım ben müddeti
Aklım hergün yalan dolu gözlerimden ağlıyor
Ben bu yolda yürüdükçe hepsi üstüme geliyor
Korkuyordum önceden ve bu kalbimse ağlıyor
Uzun yollardan geldim ve bitmek asla bilmiyor
Kalbinin saraylarındayım bugünde kendimle
Nedense bakmıştım hep kapanmıştı pencere
İçimde bir yalan vardı vururdu yüzüme
Kendimle ağlamıştım yalanla herşeye
Bir yaprak gibi dökülmüştüm sen en güneşli mevsimde
Sen gittim ve sen şu an kara iklimler var içimde
Kalbim yazın kuran ama soğuk iklim içimde
Anlamıştım ama inan ağlıyorum derdimle
Kalbi tam bir hayat eviymiş çok sonradan anladım
Ben bir kamyon şöförüydüm sadece geçerken uğradım
Azami surat 50 Km miş inan takmadım
Direksiyonu kırıp sola en yakın uçurumdan atladım
Artık öldüm evet ben bir öldüyüm sanırım
Bedenim otobanda üzerimde bir gazete kağıdı
Yol ortasındanyürüdüm ben bana göre değil kaldırım
İçimde yaşayan ölü çocukları kürtajla aldırın
0 yorum:
Yorum Gönder